-
1 plątać
I. vtII. vrnogi się komuś plączą jd geht auf schwankenden Füßen2) < perf po-> ( przen pot: mylić się) fakty, kolejność: durcheinander geraten, sich +akk verwirrenwszystko mi się poplątało mir ist alles durcheinander geratenjęzyk się komuś plącze jd spricht verwirrt\plątać się w zeznaniach sich +akk in Widersprüche verwickelncoś się [komuś] plącze koło czegoś etw wickelt sich [jdm] um etw6) (pot: krążyć)\plątać się koło kogoś/czegoś um jdn/etw herumstreichen
См. также в других словарях:
poplątać — dk IX, poplątaćplączę, poplątaćplączesz, poplątaćplącz, poplątaćał, poplątaćany 1. «splątać jedno po drugim, splątać wiele czegoś, pozaczepiać jedno o drugie» Poplątać nici. Poplątane gałęzie, korzenie. Wiatr poplątał nam włosy. 2. «zagmatwać,… … Słownik języka polskiego